Zalim Edip bize düşündü hile
Ümit etmez idim aklıma gele
Hepimizi dizdi birerle kola
Kesin kararını vermiş ağlıyor
Muhtar ile bekçi boyandı kana
Hasan ile Mesut yatar yan yana
Yunus Ali der ki: Su verin bana
Hayatları sona ermiş ağlıyor
Tavuklu köyünde cinayet oldu
Edib’i sorarsan intikam aldı
Sekiz tane hane ünleyip kaldı
Hoca kefenleri sarmış ağlıyor
Tabut hazır cenazenin taşında
Komşular oturur meyte başında
Yağlı kurşun muhtarımın döşünde
Köylü cesetleri dermiş ağlıyor
Sekiz tane aile kara bağlıyor
Yavruları babam diye ağlıyor
Anneler bacılar bağrın dağlıyor
Kurşun kollarını kırmış ağlıyor
Yedi tane yiğit uyur uyanmaz
Kurşun yaresine canlar dayanmaz
Ahirete gidenler geriye gelmez
Yetimler mezara varmış ağlıyor
Geçicioğlu der ki gençlik çağında
Artık güller açmaz oldu bağında
Antakya ilinin Samandağı’nda
Yediden yetmişe durmuş ağlıyor