Avşaroğlu, Kayseri’nin Sarız ilçesinden göç ederek, Elbistan ilçesinin Efsun/Yarpuz (Afşin) nahiyesine bağlı Aldaş köyüne yerleşir.
Ağıdı yakan Hüseyin TENECİOĞLU, 1942 yılında vefat ettiğine göre, Avşaroğlu’nun 1942’den önce vurularak öldürüldüğü sonucuna ulaşırız ki; bu dönem, güçlünün güçsüzü ezdiği, haklının hakkını alamadığı, devletin her yere ve yöreye tesir edemediği bir dönemdir. Zulme ve haksızlığa uğrayanların kendi hayıflarını kendilerinin aldığı, devlete kalan işlerin ya hiç halledilmediği ya da geç kalındığı o dönemde Avşaroğlu eşkıyadır. Hem de ne eşkıya, eşkıyanın başı olacak kadar yiğit bir eşkıyadır. Avşaroğlu Aldaş’a komşu Nadır köyünden Döne isminde bir kıza talip olur. Döne alımlı, çalımlı; zengin ve saygın bir ailenin kızıdır. Döne’nin bir de sevdiği vardır. Tüm bunlar bir araya gelirse, Döne’nin yerinde siz olsanız bir eşkıyaya “Evet!” der misiniz? Demezsiniz tabii ki. Döne de dememiş. Dememiş lakin hayır cevabını duyan Avşaroğlu da bu duruma rıza gösterecek değil ya, bana yâr olmayanı ben de kimselere yâr etmem diyerek Döne’yi vurmaya karar verir. Döne’yi öldürmek için bir akşam vakti Nadır köyüne varan Avşaroğlu Döne’nin evini gözetlemeye başlar. Akşam yemeği yenilen Döne’nin bulunduğu evde Hatunluk ismindeki gelin sofra silkelemek için evin balkonuna çıkar; Avşaroğlu Döne zannederek Hatunluk’ı vurur, Hatunluk oracıkta can verir.
Hatunluk’ın gelin olduğu aile de saygın ve zengin bir ailedir. O gün Avşaroğlu çetesiyle birlikte Aldaş’a gelmiştir. Şikâyet etmeye kimsenin cesaret dahi edemediği Avşaroğlu’nu takip ederek devletin kolluk kuvvetlerine bildirirler. Aldaş köyünü basan kolluk kuvvetlerine bildirirler. Aldaş köyünü basan jandarmalar köy çıkışı dâhil her yere pusu kurarlar. Bunlardan habersiz Avşaroğlu emmioğlu Hasan’ın (Aslan) evinde misafirdir. Avşaroğlu çetesine mensup Koca Mehmet isimli eşkıya sabah ezanı vakti Nadır’a gitmek için Aldaş’tan yola çıkar ve çıkışındaki jandarmalar tarafından vurulur. Silah seslerini duyan Avşaroğlu durumun vahametini anlar. Misafir olduğu emmioğlunun tüm ısrarlarına rağmen gitmek üzere samanlığın temeğinden çıkmak için kafasını uzattığı sırada evin etrafında pusuya yatan müfrezeler tarafından vurularak öldürülür. Bu olayı Tenecioğlu Âşık Hüseyin söyle dile getirir:
AVŞAROĞLU
Sabahınan kalktım vurun hay oldu
Takipçiler geldi bil Avşaroğlu
Jandarmalar kol kol oldu dağıldı
Yekin mavzerini al Avşaroğlu
Çuha aba giyer kolları soygun
Eşkıya olan da yatar mı baygın
Kaş ile kirpiğin gözüne uygun
Bir idin Aldaş’ta bil Avşaroğlu
Ne güzel imiş de Mehmed’in aynı
Küllükten toplandı kan ile beyni
Buna el mi tutar gözleri kanlı
Yekin mavzerini al Avşaroğlu
Üç kor fişeğini yana dizerdin
Aslan gibi bağ başında gezerdin
Bir hücumda kervanları bozardın
Şimdi tutmaz oldu kol Avşaroğlu
Ne güzel imiş de Mehmed’in aynı
Küllükten toplandı kan ile beyni
Buna el mi tutar gözleri kanlı
Yekin mavzerini al Avşaroğlu
Üç kor fişeğini yana dizerdin
Aslan gibi bağ başında gezerdin
Bir hücumda kervanları bozardın
Şimdi tutmaz oldu kol Avşaroğlu
Gün değişin öldüğünü bildiler
Zalim düşmanlara haber verdiler
Nazlı nişanlını eller aldılar
Gezme bu dünyada öl Avşaroğlu
Martin doldururdun ne deli dolu
Gene bilmiyon gittiğin yolu
Kardeşin sayılır Çerkez’in Ali
Ona da bir haber sal Avşaroğlu
Kara mıydı bu alnının yazısı
Zor muydu çift kurşun sızısı
Yetim kaldı Hatınlıkın kuzusu
Aldın vebalini bil Avşaroğlu
Bir ateş düştü de ciğerim yana
Takipçiler geldi ya kime ine
Sana sebep olan şu benli Döne
Ölmeden hayfını al Avşaroğlu
Âşık Hüseyin’im erken geldiler
Öldüğünü kuşlukleyindi bildiler
Şu benli Döne’yi ele verdiler
Şimdi tutmaz oldu kol Avşaroğlu
Hüseyin TENECİOĞLU