Maraş, Adıyaman, Kâhta, Gerger, Elbistan, Kefersud, Harran ve Urfa ile Amasya ve Tokat yörelerinde bulunan Türkmen kitleleri, Baba İlyas Horasanî adında bir Türkmen şeyhi tarafından Selçuklu idaresine karşı 1240 yılında ayaklandırılmıştır. Bu ayaklanma, birçok yan faktörün[1] yanı sıra politik ve ekonomik olmak üzere iki temel sebebe dayanmış gözükmektedir. Bu sebeplerden ilki, Büyük Selçuklu ve Türkiye Selçuklu sultanlarının, devletin kurucu ve temel unsuru olan Türkmenlere karşı izledikleri hatalı politikadır. İkincisi ise, Türkmenlerin, ayaklanmadan az önce Anadolu’da yaşamış oldukları ağır ekonomik sıkıntılarla ilgilidir. Şimdi bunları kısaca açıklamaya çalışalım:
[1] Bu hususta şimdilik bkz. Ocak, 2009: 41-51.