Mükrimin Halil lisesinde bir hademeydi
Bunu köyden birçok kişi bilmezdi
Yıllık izninde bir ay ekin biçerdi
Yok olan köyümüzde bir çınardı Ede
Çarşıda, pazarda gördüğünde beni
“Baban köye ne zaman gelecek?” derdi
Caminin bahçesindeki üç-beş kişiden biriydi
Yok olan köyümüzde bir çınardı Ede
Aniden ölümü tüm köylüyü şok etti
Önce buna kimse inanmadı, inanmak istemedi
Bir kış günü ruhunu Hakk’a teslim etti
Yok olan köyümüzde bir çınardı Ede
Karlı, buzlu, soğuk bir kış günüydü
Babam telefon açtı haber etti
“Duydun mu Nizamettin, Ede Ömer ölmüş!” dedi
Yok olan köyümüzde bir çınardı Ede