Bir de eve geldi, gördü ki validesi hasta yatıyor, ol vakıtaca bildi validesinin öleceğini, neyise çok süzgündi ki yirmi dört saat durunca validesi vefat eyledi. Hak Teâlâ rahmet eylesin, yardımcısı Fâtımatü’z-Zehrâ olsun, âmîn. Bir gün böyle beş gün böyle deli göñlü firkâtlendi. Aldı bakalım ney demiş dinnen ağalar, hem de efendiler:
Gene deli göğnüm gamlı firkatli
Düştüm bir acayip hâllere bu gün
Bu gam bu firkat ve bu sıla haram
Durmazam giderem yollara bu gün
Üstümüzü gam leşkeri bürümüş
Yeni bildim yalan dünya çürümüş
Muhannet de cip ölümden zor imiş
Dağlanmışım acı dillere bu gün
N’oldu bilemiyom şu bana n’oldu
Al kınalı keklik yüksekte kaldı
Tâ yuhardan beri arz etti geldi
Kondu gövel ördek göllere bu gün
Annıma yazılmış yazı karası
Değdi kuluncuma Hanım turası
Yeni geldi ağlamanın sırası
Bak dîdemden ahan sillere bu gün
Behlül Ali’m der ki cüml’âlem şaştı
Zâlim keklik tarı havada uştu
Bülbülün yerine kargalar goştu
Acıdı yüreğim güllere bu gün
Diyip kesti aferin âşığa dediler.
Behlül Ali KOZAN