Andırın’ın Çukurkoz köyünde yaşayan Hamza TEMİZ, 28. 03. 2005’te Alanya’da çalışan ağabeyi Mehmet’in yanına çalışmaya gider. Alanya’ya vardıktan on gün sonra aniden rahatsızlanır. Vücuttaki mikropların kana karışması nedeniyle yüksek ateş meydana gelir. Yüksek ateş bir türlü düşmez ve acilen hastaneye kaldırılır. Hastahanede yoğun bakıma alınan Hamza’ya “Sepsis” hastalığı teşhisi konur. Hamza, girdiği komadan çıkamayarak, 15 gün sonra 14 Nisan 2005’ te hayata gözlerini yumar. 24 yaşında, gencecik çağında ölen yeğenine çok üzülen dayısı Mehmet TEMİZ, onun arkasından aşağıdaki ağıdı söyler:
Hileli de yalan dünya hileli
Hamza’nın hayatı geçti çileli
Sana dua ediyor herkesin dili
Ecel şerbetini er içtin Hamza
Hamza’yı sorarsan yirmi dört yaşı
İsyan edilmez, bu, Allah’ın işi
Bulunmaz dünyada bulunmaz eşi
Aramızdan neden er uçtun Hamza
Arkandan ağlıyor dostun akraban
Gara yasa büründü Çukurgoz oban
Sen gideli çöktü Gar’ali baban
Sana doyamadan er uçtun Hamza
Çukurgoz köyünde baykuşlar öttü,
Akan gözyaşları sel oldu getti,
Antalya Alanya’da va’den yetti,
Ecel şerbetini er içtin Hamza.
Taksin de kapıda bağlı duruyor
Herkes de durmadan seni soruyor
Dünyanın düzeni böyle yürüyor
Ecel şerbetini er içtin Hamza
Mehmet dayın seni candan çok sever
Senin ardından da ağıtlar söyler
Anan da ağlayıp bağrını döver
Ecel şerbetini er içtin Hamza
Mehmet TEMİZ