Bildirimizin çıkış noktası olan ve türbesi etrafında teşkil eden halk inançlarını inceleyecek olduğumuz Himmet Baba’nın tarihi ve sosyal kişiliğini analiz edebilmemiz için elimizde henüz yeterli sayıda somut ve maddi delil bulunmamaktadır. Bu suretle Selçuklu zamanında şehit olduğunu varsaydığımız Himmet Baba’nın tarihi kişiliğini ortaya koyabilmek için belli başlı iki disiplinden yardım almak durumundayız. Bunlar, türbe yaşının tespiti için sanat tarihi ve türbe çevresinde oluşan halk inançlarından ve Himmet Baba’nın manevi kişiliği etrafından oluşan menkıbelerden hareketle dönem tahlili konusunda kısmi bilgiler verebilecek olan halkbilimi. Biz alanımız ve bildiri konumuz gereği işin sözünü ettiğimiz ikinci alanından konuyu ele alacak ve türbe etrafında teşkil eden halk inançlarından hareketle türbenin yaşı konusunda çıkarımlarda bulunacağız.
Himmet Baba veya yöre halkının deyişiyle Ümmet Baba, Kahramanmaraş ilinin Elbistan ilçesinde aynı isimle anılan Himmetbaba Camii bitişiğinde yer alan türbede medfun olan ulu bir zat ve din şehidi bir kimsedir. Bazı araştırmacılara göre türbenin yapılış veya onarılış tarihinden hareketle XV. yy. sonu ile XVI. yy. başları arasında yaşamış olduğu öne sürülen bir Anadolu evliyası olarak anılmaktadır. Bu kanaatin hasıl olmasında türbenin, zamanın Dulkadiroğulları Beyi Alaüddevle tarafından yaptırılmış olmasının önemli bir rolü vardır. Ancak Himmet Baba’nın Alaüddevle zamanında yaşayan veya vefat eden bir kimse olduğu hakkında elimizde yeterli bir delil mevcut değildir. Aynı araştırmacılar, türbenin Selçuklu mimarî tarzı denilen özel bir üslup ile yapıldığı konusunda hemfikirlerdir[1].
Yine türbenin mimari özelliklerinden hareket edecek olursak türbe, erken Osmanlı mimari özelliklerini taşımaktadır. Sekizgen görünümlüdür. Kubbesi kümbet şeklinde olup mezar bodrumda inşa edilmiştir. Üst katı ve bu katın bitişiği mescid olarak kullanılmaktadır. Sandukası ahşap olup bitki motifleri ile süslüdür.
[1]ÖZKARCI, Mehmet (2003), “Elbistan Ümmet (Babaiyye – Himmet) Baba Külliyesi”, KSÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, S.1, s.41-64