Dünyaya geldiğim günden bu yana
Güldürmedi bir gün yüzümü Mevla’m
Ne ettim kendime n’eyledim bilmem
Neden kara yazmış yazımı Mevla’m
Gece gündüz hiç durmadan çalıştım
Zaman geçti her çileye alıştım
Bir damla düşmeden sele karıştım
Nedense çok gördüm azımı Mevla’m
Tomurcukken poyraz vurdu gülümü
Neye uzattımsa tuttu elimi
Kuruttu kökümü kırdı dalımı
Baharda getirdi gözümü Mevla’m
Sen diledin Mevla’m, sen verdin bana
Sen aldın ateşi, sen yaktın cana
Doyamadım Dilaver’im ben sana
Yoksa kör mü etti gözümü Mevla’m
Feryat etsem kimse duymaz çağrımı
Söktün ciğerimi ezdin bağrımı
Aldın benden kara gözlü yavrumu
Yaktın ateşlere özümü Mevla’m
Şu dünyada bir murada ermeden
Acı tatlı günlerini görmeden
Anne baba şefkatine doymadan
Ayırdın yuvadan kuzumu Mevla’m