Büyük bir kamil insanı felek gözden nihan etti
Nihan olması ol zatın müessir-i cihan etti
Terennüm eylese bülbül yeridir gül firakıyla
Eder feryad ile zarı yine feth-i dehan etti
Terahhüm etmedi sayyad can-ı evladı ol zatı
Firakından ahibbanın gözü yaşı revan etti
Gülü bülbülden ayırır nedir derdi bu dünyanın
Vefa bilmez vefasızlıkta adını yaman etti
Fakat dünya vü ukbâ cümle bir zata emir-berdir
Çatıp tîr-i müjeyi attı ol ebru keman etti
Akıl ermez Huda’nın hikmeti bir bahr-i ummandır
Mekana sığmadı kendi dil-i mü’min mekan etti
Gönül gözüyle seyr eden cemaliyle tecellisin
İnandı öz ile can u dilinden hem iman etti
Kılıptır Hakî’yi payi dil-araya gubâr-âsâ
Erişen arzûsuna ser-te-ser tenini cân etti
Ali Haki EDNA
(Ali DOĞAN)