Andırın’ın Çukurkoz köyünün Vaysallı (Melekli) obasında yaşayan Mehmet TEMİZ, 16 yaşındayken 2000’de bağırsak kanserinden ölür. Oğlunun ölümüne çok üzülen kaynak şahıs, o acıyla şu ağıdı söyler:
Adana’ya vardı m’ola
Yemeğini yedi m’ola
Cahil oğlum bir Mehmed’im
Vâdesiyle öldü m’ola
Eline kına yakmadım
Gözüne sürme çekmedim
Şehit giden guzularım
Arkana gelin katamadım
Geri durun ben varayım
Kuzumdan habar alayım
Kuzum gitmiş gelmez yola
Ben de nasıl dayanayım
Uçtu kuzularım uçtu
Kara günler bana düştü
Acı haberin gelince
Kuzum tedbirlerim şaştı
Ciğerlerim belik belik
Kuzum yaralarım ezik
Acı haber kanlı gömlek
Anana haberin gelik
Kara Sultan TEMİZ