Elbistan’ımızın değerli bülbülü, Osmanlı hocalarının son halkası merhum Raşit Yinanç Hoca’mızın bir arı sokması sonucu ani ölümünün ardından:
Merhum Raşit Hocam aklıma düştü
Yaşıyor kalplerde ölmez idi o
Hasılı ihtiyaç var idi ona
Yoksam bu dünyaya gelmez idi o
O İslam doğmuştu Kur’an’a tabi
Nurlu görünüşü sanardın sabi
Vaazda kükrerdi bir arslan gibi
Tazyikle kürsüden inmez idi o
Ekin ve zerzevat kuruduğunda
Kuraklıktan toprak yarıldığında
Halkla Suçatı’na varıldığında
Yağmur yağdırmadan dönmez idi o
Ona libas değil hülle biçildi
Dokuz uçmak hepsi birden açıldı
Ona karşı Azrail de küçüldü
Yoksam bir arıya yenmez idi o
Güç kaynağı idi tefsir-i Kur’an
Gelişi çıplaktı gidişi üryan
Aşk-ı maşuk ile olmuştu püryan
Rahmet gibi yağar, dinmez idi o
Uğur birçok sohbetine ermişti
Sözü altun, sükutuysa gümüştü
Atatürk kendine Hocam demişti
Volkanlar misali sönmez idi o
Hacı Hasan UĞUR