Suların çekilsin, gözün kurusun
Yaktın ciğerimi Kumaşır gölü
Özümü kuruttun özün kurusun
Yaktın ciğerimi Kumaşır gölü
Hiç aman vermedin çekip götürdün
Kara haberini ne tez getirdin
Yirmi yaşında ömrün bitirdin
Yaktın ciğerimi Kumaşır gölü
Tahsilini yarım koydun kuzumun
Ben doymadan sen mi doydun kuzuma
Söyle bana nasıl kıydın kuzuma
Yaktın ciğerimi Kumaşır gölü
Yirmi yaşın doldurmadın yavruma
Genç yüzünü güldürmedin yavruma
Muradını aldırmadın yavruma
Yaktın ciğerimi Kumaşır gölü
Sende bizim gibi yanasın bir gün
Kavrulup kül olur sönesin bir gün
Kuruyup çöllere dönesin bir gün
Yaktın ciğerimi kumaşır gölü
Yürekten bir ateş sönmez bir daha
Akar gözyaşlarım durmaz bir daha
Gitti Dilaver’im dönmez bir daha
Yaktın ciğerimi Kumaşır gölü
M. Nafiz KARAKOÇ (Ağustos, 1985)