KURTULUŞ DESTANI
(Maraş şehitlerinin aziz ruhlarına ithaf)
Bir savaş oldu Tanrım! Bu toprakta bir savaş! Cehennemler kudurdu, oynadı yerinden taş!
Zelzele varmış gibi sarsılıyor sanki yer Enkaza dönen beşer, mahşer içinde mahşer.
Nedir bu, topraklar mı kaynatıyor insanı Yarap! Bir akın ki ne başı belli ne sonu.
Hey kudurmuş köpekler, olur mu böyle nesil Avrupalı değil mi? Hepsi aç, hepsi sefil.
Ufacık bir köprüde bin topla bekleniyor Soysuzların ardından cihan sürükleniyor.
Atılan top sesleri dolduruyor ovayı Bir savaş ki tarihte; andırdı Kosovayı.
Garbın kahpe soysuzu olur mu böyle niyet Bir namluyla bir top mu sendeki medeniyet.
Yurt aşkıyla yiğidim salladı baltaları Baltaların en körü doğradı düşmanları…
Savruldu havalarda kesik düşman başları Başını çevir geri, seyret Maraşlıları…
181
Dalgalandıkça onda coşan iman denizi Dökülen hisler Yarap! Đncinin en temizi.
Gönüllü çete Ali, gönüllü çete Ayşe
Bu yurdun evlâtları durmaz gider savaşa.
Siper edip göğsünü, söndürdü yangınları Yok etti savaşarak kuduran azgınları.
Bu savaş ki tarihte, bir şanlı, kanlı düğün Sürdü tam yirmi iki gece, yirmi iki gün.
Cuma günü ezanla gülerek velveleye Ellerinde Albayrak tırmandılar Kale’ye.
Orduları leş gibi yattı yerde upuzun
Çıkar, ey kahpe düşman, varsa daha soysuzun.
Kazıldı hayasıza mezar içinde mezar
Kahpe düşman karşında Maraş denen kale var.
Vatan için ölenler çıktılar yerden aya Sen rahat ve müsterih uyu şehit Evliya!
Bir cihana ün salmış eşsiz kahramanlar var
Bu kutsal topraklarda Türk hür doğar hür yaşar!
Yurt bizim, zafer bizim, şeref bizim, şan bizim Gökte hür dalgalanan bayraktaki kan bizim!
Bizimdir bizim kadar toprağımız taşımız Bayramın kutlu olsun kahraman Maraşımız.
Emin AKYILDIZ / 12.2.1952
