-28 Kasım 1970’te vefat eden kızım Mahperi için-
Tanrı’m bize çok gördü aldı seni elimizden
Dün gülen yüzün bugün ne tez soldu Mahperim
Zalim kader zamansız ayırdı aramızdan
Ah böyle birdenbire sana n’oldu Mahperim
O kara gözlerindir bakmaya kıyamadığım
O güzel yüzlerindi öpmeye kıyamadığım
O minicik ellerin tutmaya kıyamadığım
Şimdi artık çürüyüp toprak oldu Mahperim
Boş kalan beşiğini kimse sallamayacak
Annen, yavrum diye ninni söylemeyecek
Kardeşlerin, bir daha seni sevemeyecek
Cıvıl cıvıl yuvamız öksüz kaldı Mahperim
Şu fani hayatın baharına doymadan
Ne tez bıktın usandın, bu yalancı dünyadan
Yüreğimde bir ateş yakar beni durmadan
Bu bayramda Azrail bizi buldu Mahperim