- asrın ikinci yarısının tanınmış edebî şahsiyetlerinden Muallim Nâcî (1265-1310/1849-1893), Mecmûa-i Muallim’de Sünbülzâde Vehbî’den bahsederken, onun eserleri ve şairliği hakkında da değerlendirmede bulunur. Muallim Nâcî, Vehbî’nin Tuhfe, Nuhbe isimli manzum sözlükleriyle Lûtfiyye adlı mesnevisini hakikaten faydalı eserlerden sayar. Buna ilâveten şiirinde gerçek zevk sahiplerinin arayacağı tatlılığın bulunamayacağını ifade eder: “Merhûmun Tuhfe’si, Nuhbe’si, Lûtfiyye’si hakîkaten âsâr-ı müfîdeden ise de şi‘rinde zevk-ı hakîkî ashâbının arayacağı halâvet bulunamaz.”[1]
[Merhumun Tuhfe’si, Nuhbe’si, Lûtfiyye’si gerçekten faydalı eserlerden ise de şiirinde hakiki zevk sahiplerinin arayacağı tatlılık bulunamaz.]
[1] Muallim Nâcî, “Nümûne-i İntihâb 15- Sünbülzâde Vehbî”, Mecmûa-i Muallim, 1. sene, nüsha 30, 21 Şaban 1305 (2 Mayıs 1888) s. 119.