Prof. Dr. Ergün LAFLI[1]
Özet
Kahramanmaraş İli, Merkez İlçesi’nde 2002 ve 2003 yıllarında Prof. Elizabeth Carter’in ekibi dâhilinde yaptığımız arkeolojik çalışmalar bize bu bölgenin Kalkolithik Çağ’dan (en geç İ.Ö. 5. binden) günümüze kadar kesintisiz olarak yerleşilmiş olduğunu göstermiştir. Bu arkeolojik çalışmalarda özellikle Maraş İl Merkezi’nin (antik Germanica) İ.S. 1. ile 4. yy.’lar arasında çok yoğun olarak yerleşilmiş olduğunu ve kentin bölgesel bir merkez statüsüne eriştiğini düşündürmektedir. İ.S. 11. yy.’ın başına kadar Bizans güçlerinin elinde olduğunu düşündüğümüz Germanica, İ.S. 12. yy. ile beraber hızlı bir şekilde karakter değiştirmiştir. Bu duruma ilişkin birçok sırlı Ortaçağ seramik örnekleri ele geçmiştir. Bilindiği üzere 13. yy.’ın başlarında Kahramanmaraş, Anadolu Selçuklu devletine bağlı bir vilayetti. Bu yüzyılda zaman zaman ise Memluklular’a bağlandı. Bu ve bir sonraki yüzyıl olan 14. yy.’a ilişkin bölgedeki yaşam ile ilgili veriler bir hayli fazladır. Bu bildiride Kahramanmaraş İli’ndeki İ.S. 10. yy. ile 15. yy.’lar arası arkeolojik veriler derlenecek ve bölgenin Türkleşmesi ve İslamileşmesine ait arkeolojik ve tarihi bilgilerden bazı sentezlere ulaşılmaya çalışılacaktır.
[1] Dokuz Eylül Üniversitesi, Ortaçağ Arkeolojisi Anabilimdalı Başkanı ve Ege Bölgesi Kültür Varlıkları Uygulama ve Araştırma Merkezi (EKVAM) Müdürü, Dokuz Eylül Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Arkeoloji Bölümü, Oda No A 418, Tınaztepe/Kaynaklar Yerleşkesi, Buca, 35160 İzmir. ergun.lafli@deu.edu.tr.