Kanal7 Ankara Temsilcisi ve Yeni Şafak Gazetesi yazarı Mehmet Acet’in bugünkü köşe yazısı şöyle:

CHP’nin bir önceki Genel Başkanı Deniz Baykal, partisinden söz ederken, “Her partinin bir ‘sayısal’, bir de ‘siyasal’ ağırlığı vardır. CHP, siyasal ağırlığı sayısal ağırlığından daha güçlü olan bir partidir” derdi.

Buradaki örtülü atıf, tabii ki, CHP’nin vesayet düzeninden beslenen, o yüzden de sandıktan yüksek oy almaya diğer partiler kadar ihtiyaç duymayan bir parti hüviyetine sahip olması idi.

Geçtiğimiz cuma günü Cumhuriyet Halk Partisi’nden üç milletvekilinin (İzmir Milletvekili Mehmet Ali Çelebi, Karabük Milletvekili Hüseyin Avni Aksoy, Yalova Milletvekili Özcan Özel) istifa etmesi, büyük olay oldu.

Baykal’ın yukarıdaki sözlerini bu son gelişmelere uyarlayacak olursak, bu istifaların ‘sayısal’ ağırlığından söz etmek pek mümkün görünmüyor.

Sonuçta 138 olan milletvekili sayısı, 135’e düşmüş oldu.

Bu haliyle parti açısından sarsıcı bir durum ortaya çıkar mı?

Yok, çıkmaz.

Ona bakarsanız, CHP yönetimi bir önceki seçimlere girme riski ortaya çıktı diye 15 milletvekilini istifa ettirip İYİ Parti’ye geçirtmişti.

Sayısal anlamda burası böyle ama, bu istifaların ‘siyasal ‘ ağırlığı için aynı şeyi söylemek çok kolay görünmüyor.

CHP TABANINDA İNCE’YE DESTEK HİÇ DE AZ DEĞİL

Bu üç milletvekilinin, parti kuracağını açıklayan Muharrem İnce ile birlikte hareket edecekleri biliniyor.

İNCE, PARTİSİNE KATILACAK 3 İSMİ AÇIKLADI

Halbuki, yakın zamana kadar CHP’nin önde gelen isimleri, İnce’nin parti kuracak cesarete sahip olmadığını söylüyorlardı.

Altı ay kadar önce bu konuları konuştuğum partinin önemli isimlerinden biri, İnce’ye atıfla, “Bir hevesi var. Biraz da kendisi unutulmayı sevmez, gündemde kalmayı pek sever. Kendisinden bahsettirir ama kopardığı gürültü kadar etkisi olmaz. Vazgeçecektir büyük ihtimalle” demişti.

Gelinen nokta itibarıyla İnce’nin vazgeçmediği, vazgeçmeyeceği ayan beyan ortaya çıkmış durumda.

Mevcut istifaları, CHP’nin Meclis grubunda ‘bölünme’ biçiminde yorumlamak fazlasıyla abartılı olur.

Ancak CHP’ye oy veren kitleler, yani taban için aynı şeyi söylemek çok kolay olmasa gerek.

Kılıçdaroğlu yönetimi, Meclis grubu ve teşkilatlarda güçlü bir kadrolaşmaya gittiği için, Muharrem İnce gibi bir ismin buralara nüfuz etmesi kolay değil.

Bu durum, parti yönetimini güçlü halde tutuyor, kaybedilen seçimlere rağmen koltuklar korunabiliyor ancak tabandaki hoşnutsuzluklar, böyle bir siyaset anlayışıyla örtülebilecek durumda değil.

CHP TABANINDAKİ ULUSALCILAR İNCE’YE GEÇEBİLİR

İstifa eden üç milletvekilinden biri olan ulusalcı/Kemalist çizgideki Mehmet Ali Çelebi’nin şu sözlerini, tabanda yaygın şekilde karşılık bulan rahatsızlıkların dışavurumu olarak okuyabiliriz:

YENİDEN REFAH PARTİSİNDEN İSTANBUL ÇIKARMASI

“CHP yöneticileri yanlışları düzeltmektense bende bozguncu bir ruh görmüşlerdir. Başka partileri parlatan CHP’ye geldik. Yabancılardan demokrasi dilenen CHP’ye geldik. Atatürk demekten imtina eden CHP’ye geldik. HDP yönetimine ses çıkaramayan CHP’ye geldik. Kumpaslarla dizayn edilen kurultaylara, aklına istifa gelmeyen makam sevicilerin olduğu CHP’ye geldik. Abdullah Gül ve türevlerine bel bağlayan CHP’ye geldik. HDP’nin dizinin dibinde iktidarı arayan CHP’ye geldik.”

‘MUHARREM İNCE’YE NEDEN BUNU YAPTINIZ?’

Özet olarak bu cümlelere, CHP’nin HDP ile işbirliği yapması ve Atatürkçü çizgiden uzaklaşmasına karşı gösterilen bir refleks olarak bakılabilir.

Bu rahatsızlıkların, Meclis grubunda ya da Canan Kaftancıoğlu’nun reflekslerine göre şekillendirilmiş olan teşkilatlarda yaygın şekilde karşılık bulduğunu söylemek zor.

Ancak CHP’ye sadece Meclis’teki milletvekilleri ya da teşkilatlarda görevi olanlar oy vermiyor sonuçta.

AK Parti’ye ve Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a muhalif olmak, şimdiye kadar diğer rahatsızlıkların önüne geçmiş olsa da, bunun, bundan sonra da böyle devam edeceğinin tam bir garantisi yok.

MUHARREM İNCE’YE İZMİR’DE YÜZDE 18 DESTEK VAR

Gelelim bu tablonun seçmen davranışlarına yansıyan yönüne.

Konsensüs’ün yaptığı ankete göre İnce’nin parti kurma çabalarını olumlu bulanların oranı yüzde 25 düzeyinde.

Bu, yüzde 25 oy verme anlamına gelmiyor tabii.

Konsensüs’ün başındaki isim olan Murat Sarı, henüz partisini kurmadığı için İnce’nin partisine oy verir misiniz sorusunu sormadıklarını söylüyor.

AK Parti’nin her ay birden fazla şirkete düzenli olarak yaptırdığı anketlerde ise, ucu açık sorularda yüzde 5-6 oranında Muharrem İnce ismi çıkıyor.

İzmir’de bu anketler yapıldığında, Muharrem İnce’ye oy veririm diyenlerin oranı ise yüzde 18’i buluyor.

İzmir’de yüzde 18 rakamı ortaya çıkıyorsa, bu oyların kahir ekserisinin CHP’den kopacak oylardan oluştuğu tahmin edilebilir.

Seçim barajı yüzde 5’e düşse, İnce’nin partisinin bu barajı aşma ihtimali hiç de uzak değil.

Tabii asıl soru İnce’nin kuracağı partinin Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde nasıl davranacağı sorusu.

İttifaklara açık mı olacaklar?

Seçimlerin ikinci tura kalmasına mı oynayacaklar?

Seçimler ikinci tura kalırsa, hangi safta konuşlanacaklar?

Bu sorular üzerinde fikir egzersizi yapmak ayrı bir yazı gerektiriyor.