İlkbahar ayında kışa tutuldum
Felek sana isyanım var bilesin
Dostun kapısında taşa tutuldum
Felek sana isyanım var bilesin
Gül sandığım diken oldu elimde
Sevdiklerim tuzak kurdu yolumda
Figanımdan tüyler bitti dilimde
Felek sana isyanım var bilesin
Bir rızk için gurbet ele düşürdün
Aldın beni diyar diyar aşırdın
Belki bu halime sen de şaşırdın
Felek sana isyanım var bilesin
İyilik eyledim kötülük buldum
Gerçek bir dost için bin kapı çaldım
Sonunda dünyada yalınız kaldım
Felek sana isyanım var bilesin
Bir vurdumduymazlık her yanı sarmış
Duygular tükenmiş ruhlar kararmış
Riyakârlık her vicdana taht kurmuş
Felek sana isyanım var bilesin
Fırsat geldi geçti ben tutamadım
Çok acılar çektim unutamadım
Gönlümü huzurla avutamadım
Felek sana isyanım var bilesin
Saçımı ağarttın dişimi döktün
Dizlerimi kırdın belimi büktün
Kara bulut gibi üstüme çöktün
Felek sana isyanım var bilesin
Kırgınım ben sana dünya durdukça
Öfkem artar her gün seni gördükçe
Bu fâni bedende bu can oldukça
Felek sana isyanım var bilesin
