Afşin Yöresindeki Kına Gecelerinde Söylenen Ağıtlar
Kız anası kız babası
Başında mumlar yanası
İşte geldim gidiyorum
Hani bunun öz anası
Atladım çıktım eşiği
Sofrada koydum kaşığı
Büyük evin yakışığı
İşte geldim gidiyorum
Şu görünen ekin sandım
Ekin sandım pürçağamiş
Kız anadan ayrılması
Yalan dağal gerçek imiş
Ana kızın çok muyudu
Bir kız sana yük müyüdü
Kör olası emmilerim
Heç oğlunuz yok muyudu
Yengeler geldi oturdu
Kına çapıdım yırtıldı
İşte koyup gidiyorum
Ana gelinin kurtuldu
Karşıya bostan ekerler
İçine hoyuk dikeller
Yabancıya geden gızın
Gözüne sürme çekeller
Baba ekinin bitti mi
Gardaş ekmeğin arttı mı
İşte ben de gediyorum
El gızı kefin yetti mi
Orta direk orta direk
Gümbür gümbür oynar yürek
Büyük eve gelin gerek
Gız anam gınan kutlu olsun
Elimi yuduğum punar
Belimi verdiğim duvar
Dokuduğum cehiz çuval
İlaha soykama gala
Evimizin önü kavak
Dalın kırdım ufak ufak
İşte ben de gelin oldum
Elim kına yüzüm duvak
Samenim geldi duruyor
Kayıdımı görücüler
Gayrı umudum kesildi
Herhal beni vericiler
Develioğlunun inadı
Keklik kafese tünedi
Vermen beni Develiye
Elalem sizi kınadı
Develioğlu buradan geçti
Gayseri’ye dükkân açtı
Vermen beni Develiye
Elalem size gülüştü
Develinin yükü şeker
Şeherden şehere çeker
Anası dul gendi bekâr
Vermen beni Develiye
Karşıda ekin yoldurur
Mendilini yel kaldırır
Yabancıya verme kızı
Kaynana gelin öldürür