Sevin’den Afşin’e gelin gelip, vefat eden bir kıza annesinin söylediği ağıt.
Sevin’in de yolu taşlı
Ben ağlarım gözüm yaşlı
Şimdi anam bura gelir
Ardı biricik kardeşli
Üzüm kara üzüm kara
Salkımları düzüm kara
Ben evimize gedicim
Gedemiyom yüzüm kara
Kekliği kafeste öter
Benim derdim bana yeter
Garip misin Habba kızım
Mezarın ucunda yatar
Arkasında sifir keten
Boyu uzun belik tutan
Biz kekil kesmeye geldik
Utan Habba kızım utan