Dulkadiroğlu Devleti’nin büyük hükümdarlarından Sultan Alaüddevle Bozkurt Han’ın veliaht Şehzade oğlu Şahruh Mehmet Han’ın neslinden gelen Zamantı Alaybeyi Dulkadiroğlu Osman Bey’e yakılan ağıttır. Bölgede çok sevilen Alaybeyi Dulkadiroğlu Osman Bey’in yaşlanıp hastalanması esnasında kendisine bağlı halkın Osman Bey’e yaktığı ağıttır. Dulkadiroğlu Osman Bey yaşlanmış ömrünün son dönemlerinde 1764 yılında Tomarza Gülveren Köyü’ndeki Bey konağında hastalanarak yatmış görevi de henüz oğluna devredilmemiş olduğu günlerde kendisine yakılan sevgi ağıtıtır.
Gökte uçan kuşumdu şahan, sancağım dalgalanırdı
Zamantı kalasında sarığım uçuşur nefesim dolaşırdı
Irak diyarlardan kervanlar yollanır tüccarlar soluklanırdı
Pazarlarında binbir atlas kumaş binbir baharat bulunurdu
Atım kalkardı şaha, namım Zamantıda yankılanırdı
Göç yollarından Sipahi Beyleridir güveni göçenin
Eşkıya taifesidir yolları kesen, hainlik edip can yakan
Maraş kanıdır yurdu kucaklayan, mazlumu saran
Ahından uzak olur Dulkadiroğlu Beyi muhtaça varan
Yoksula aş, topraksıza toprak bağışlayan Osman Beyim
Gel Beyim de al, Zamantıyı
Zamantı, Avşar benim tımarım
Tımarlarım bir bir elimden gitti