Mayıs 1067 yılında Bizans İmparatoru X. Konstantin Dukas’ın ölümü üzerine Bizans’ın yönetimi, küçük yaştaki oğullarının (Mikhail, Andronikos, Konstantinos) adına karısı Evdokia Makrembolitissa tahta geçmişti.[1] Evdokia zamanında, Bizans’ta iç karışıklıklar bulunuyordu. Sarayda menfaatlerine göre karar alan yöneticilerin yerli yersiz müdahaleleri yüzünden sarsılan İmparatorlukta ordu iyece ihmale uğradı. Başta eyaletlerdeki ve Anadolu’daki askerler parasız ve aç kalmıştı. Bunlardan dolayı Bizans ordusu 1067 yılında Malatya’ya kadar gelen Afşin Beyin Kapadokya’nın merkezi Kayseri ile Anatolik teminin merkezi olan Konya’ya yaptığı hücumlara engel olamadılar.
Çukurova’ya gönderilen General Nikefor Botaniates kumandasındaki kuvvetlerde savaşa girmeden dağılmıştı. Bu olaydan sonra 25 Aralık 1067 tarihinde ki Hz. İsa’nın doğum günü töreninde Balkanlarda Peçenek Türklerine karşı başarılar kazanmış olan Romanos Diogenes, ordu kumandalığına getirildi ve İmparatoriçe Evdokia Makrembolitissa ile evlendi. Böylece 1 Ocak 1068 yılında imparator ilan edilen Diogenes Türkleri Anadolu’dan çıkarmak için harekete geçti.[2]
1069 yılında Selçuklu akıncı kuvvetlerinin Anadolu’nun çeşitli bölgelerine akınları devam etti. Bu akınları önlemek üzere Romanos Diogenes Anadolu üzerine sefere çıktı. Amacı akınlara ordugahlık eden Ahlat’ı almak idi. Fakat Kayseri üzerinden Haleb’e ilerlemesine rağmen, ne Malatya’da ki Filaretos, ne de Sivas’ta ki Manuel Komnenos gibi yeni tayin edilen Bizans kumandalarına müdahalede bulunmadı. Kendisinden önceki imparatorlar gibi, devleti, bu ciddi durumdan kurtarma yolunda fazla varlık göstermedi. Bununla beraber iktidarı bırakmayan karısı Evdokia ile arası açılan Diogenes sarayı terk etti ve Anadolu yakasına geçip, özellikle Selçuklunu durdurmak için planlar yapmaya başladı.
[1] Oğuz Ünal, Horasan’dan Anadolu’ya Türkiye Tarihi, Ötüken Neşriyat, İstanbul
[2] İbrahim Kafesoğlu, Selçuklular ve Selçuklu Tarihi, Ötüken Neşriyat, İstanbul
