Kanser hastalığından ölen babasına oğlu Mehmet tarafından 1995 yılında söylenen ağıt.

Yürü bre Çerkezoğlu
Hiçbir evladım çıkmadı
Bir âlemin Dursun’uydun
Hiçbir evladım çıkmadı

Keven aldın ertek kestin
Gemler sürdün orak biçtin
Herkese yardıma koştun
Hiçbir evladım çıkmadı

Gô Boranlar Marabuzlar
Anlattıkça yürek sızlar
Nice kırlar nice buzlar
Hiçbir evladın kalmadı.

On dört başın geçimi
Haram değil alın teri
Sana çekmemiş hiç biri
Hiçbir evladım çıkmadı

Yazda yattın acı tattın
Senelerce yata gittin
Dört yıl da askerlik ettin
Hiçbir evladım çıkmadı

Bir yetmemiş iki hatun
Bir zamanda içti tütün
Koydun gittin bizi yetim
Hiçbir evladım çıkmadı

Kim de vardı on dört evlat
Yedisi kız yedi damat
Sözde yedi evlat
Sen gibi oğlum çıkmadı

k maraş hava durumu 15 günlük

Bir zamanlar yokluk çektin
Mertek yoldun üzüm sattın
Nice dağda taşta yattın
Sen gibi oğlum çıkmadı
Hiç namazın geçirmedi
Yara deşti kırık saldı
Her toplumda yeri vardı
Sen gibi oğlum çıkmadı

Pehlivandım Kara Dursun
Ele yardıma koşarsın
Sen ele örnek adamsın
Sen gibi oğlum çıkmadı

Son yaşında kanser derdin
Zalim gırtlağını yardın
Tüm ömründe az gün gördün
Hiçbir evladın çıkmadı

Haklıya hakkın verirdi
Haksızıysa hep yeredi
Allah on dört evlat verdi
Hiç biri sana çekmedi

Çerkez oğlu Dursun adı
Hiç kimseyle yoktu yadı
Var idi on dört evladı
Hiç biri sana çekmedi

Oğlum derki babam Dursun
Ben öleydim o yaşasın
Kıymetini bilemedik
Şimdi gönlümde paşasın