Kabaağaç köyünde ikamet eden Cuma BÖKE, askere giden oğlu Bedevi’yi çok sever ve özler. Duygularını aşağıdaki dörtlüklerde dile getirir. Cuma BÖKE’nin altı tane oğlu var:
Gene dilim destenleri okuyor
Yel vurdukça gül terlerin kokuyor
Cahan olmuş gözlerinden akıyor
Akıtma gözlerini sil ala gözlerim
Guzum dedikçe ben bir daha derim
Yemekler yerine ben ağıtlar yerim
Gendi gurbet elde ürada görüm
Neçe bin sebep var bil ala gözlüm
Aslı temiz olan bir vakit namaz
Geçitsiz dereyi düne de yüzmez
Utanır bende de kuzusun yaymaz
Çekip bir foturaf ver ala gözlüm
Niçin dostum garaları dağlarsın
Enip eşkın deryasını boğarsın
Dünyada yalnızca sen mi ağlarsın
El âlem ağlıyor bil ala gözlüm
Eşk ataşı içerimde yanıyor
Pervaz gurmuş ücesinde dönüyor
Bu gurbetlik ganadımı gırıyor
Çırpınıp uçamam gol ala gözlüm
Yaz bahar ayında ötüşür gazlar
Yürağami doğradı şu soğuk buzlar
Eski yaram durur yenisi sızlar
Buna da göründü yol ala gözlüm
Hak nasip etmezse bade içilmez
Altı derdim birbirinden seçilmez
Garlar yağdı bellerinden geçilmez
Buna garbi gerek yel ala gözlüm
Hak nasip etse bir bade içsem
Feda olsun canım serinden geçsem
Bir tiyare olsam hava da uçsam
Çevir Maltepe’yi yan ala gözlüm
Yürağamde ince sızım var benim
Daim ağlayacak gözüm var benim
Kartal Tepe derler kuzum var benim
Şükeyle Melâ’ya bil ala gözlüm
Ben yanıp ağlarım durma sen de ağla
Çıkart al yeşili garalar bağla
Yaz mektubunu da acele eyle
Bunun da selamını ver ala gözlüm
Eşk atını gabahara galdırır
Tanrılığını kullarına bildirir
Birçok ağlayanı bir gün güldürür
Sallan yamacına var ala gözlüm
Ey dur Cuma’m sen durma söyle
Eşkın deryasını daima boyla
Emretti Muhammet ceddimiz böyle
Neçe bin sevap var bil ala gözlüm
