Bir masraf sahibi haneden gördüm
Yeleği karyesi, eli bu zatın
Sağ iken daima beraber durdum
Saki-meşrep idi eli bu zatın
Başta götürürdü ikram edeni
Asaleti meşhur, temiz madeni
Şah gibi kondurur gelip gideni
Misafire kurban, malı bu zatın
Evrahta sahâvet şerbetin içik
Her tarafa nam u şöhretin saçık
Gelene git demez odası açık
Yedirir nimeti dolu bu zatın
İki oğlu yerin, küs etmez şükür
Sağ iken kimseye olmadı mekir
Sonunu düşünüp ederdi fikir
Âli-cenap idi, hâli bu zatın
Ahrette meclis-i Resul’e gitsin
İncitmesin toprak selâmet yatsın
Kimseye kötülük, bilmez ki etsin
Gayet şirin idi, dili bu zatın
Ahmet Çıtak der ki, çok ikram etti
Nice düşkünlerin elinden tuttu
Dokuz yüz otuz beş martında gitti
Cennet-i âlâdır yolu bu zatın
Ahmet ÇITAK