Andırın’ın Çukurkoz köyünde yaşayan Hacı Ahmet TEMİZ’in iki kardeşi köydeki geçim sıkıntısından İstanbul’a yerleşir. Aradan iki yıl geçer ve her ikisi de memleketi çok özlerler ve ağabeylerine: “Abi memleketi çok özledik, özlemimizi giderecek bol havadisli mektup gönder!” derler. Ağabey Hacı Ahmet de kardeşlerini çok özlemiştir ama ne yapsın fakirlikten dolayı elinden bir şey gelmez. Kardeşlerine uzun bir mektup yazar ve o acıyla bir de ağıt yakar onu da özlem dolu mektubuna ekler ve kardeşlerine yollar:
Yine bahar geldi oluyor yazlar
Yemyeşil oluyor dağlarda gozlar
Gırlara çıkmış da gelinner gızlar
İstanbul’a poz veriyor Andırın
Esmân’ım Ummân’ım toplamış çiçek
Getirin gızlarım sümbülü seçek
Menevşe içinde hepinden gökçek
İstanbul’a poz veriyor Andırın
Azgıt uvasının yazısı düzde
Ergöçen Garasu otları dizde
Çukurkoz çok güzel görükür gözde
İstanbul’a poz veriyor Andırın
Tabiyet çok güzel ötüşür guşlar
Gelini gızları oyayı işler
Danteli nakışı odayı süsler
İstanbul’a poz veriyor Andırın
Ahmet TEMİZ der ki okuyur fermen
Unumuz tükendi ahteci değermen
Garılar gidiyor elinde kirmen
İstanbul’a poz veriyor Andırın
Hacı Ahmet TEMİZ (Kaymakam)
