Ekiz Hasan’ın 1945’te eşinin ölümü üzerine söylediği ağıt:
Şükür olsun yaradana hamdim var sana
Neden bana böyle baktın n’eyleyim
Heveslendim bir binacık yaptırdım
Onu da başıma yıktın n’eyleyim
Gece gündüz kalkmaz gönlümün gamı
Ararım bulunmaz yaramın emi
Kuş almış anasın cücükler gibi
Felek pençesine taktı n’eyleyim
Düşünü düşünü efkâra daldım
Kimim kimsem yoktur arada kaldım
Her birin bir yere gurbete saldım
Onlarda burnuma koktu n’eyleyim
Felek kara yazmış yazılarını
Gayet çok ağlatır bazılarını
Kıyıp öpmediğim kuzularımı
Öksüz koydun boynun büktün n’eyleyim
Hasan’ım da derki belim kırıldı
Dünya yalan imiş gönlüm yoruldu
Guzularım anasından ayrıldı
Beni ateşlerde yaktın n’eyleyim
Gene deli gönlüm kaynadı coştu
Bu hali görünce tebdilim şaştı
Eski geçen günler aklıma düştü
Yalanımış hep unuttum gidiyom
Hasan’ım da der ki, bana sormayın
Derdim gayet çoktur sizi yormayım
Müsaade verin de gayrı durmayım
Ben garip bülbülüm öttüm gidiyom