Türksevin köyünde Musa’nın oğlu Yusuf olarak bilinen Yusuf, hanımını çok sevmektedir; ama sağlığında bunu pek ifâde edemez. Hanımı Emiş, çaresiz bir hastalığa yakalanır. Afşin, Kahramanmaraş, Malatya ve Kayseri’deki hastanelerde tedavi görür. Fakat ölüme çare yoktur. Hayata ve tüm sevdiklerine vedâ eder. Hanımı öldükten sonra Yusuf, çok yalnız kalır; perişan olur. Hanımının mezarının yanına kendi mezarını da kazar; çünkü hanımına yakın olmak ister. Uzun bir aradan sonra yaşadıklarını düşünerek aşağıdaki ağıdı söyler. Ağıt kendisinin ölümünden sonra kızı Gülşen ÇELİK’ten alınmıştır.

Kayseri’den nöhten geldi
Yandı ciğerlerim yandı
Nöhtene de ben sarıldım
Cebrail elimden aldı

Yedinci katta yattın, sana bakan olmadı
Bakıp hallerini soran olmadı
Sen ölürken seni Yusuf görmedi
Ağlayan halimi gören olmadı

Kayseri’den bindim geldim
Yandım emeksizim yandım
Vaadini yerine getirdim
Bahçeni de yola verdim

Ambulanstan indirdiler
Çardağına kondurdular
Pis yerlere oturmazdın
Kuru yerlere yatırdılar

Şu Sevin’in arasına
Ateş düştü obasına
Bıyık Duran düğün etti
Samen gitsek hangisine

Bıyık Duran Habba özüm
Dünyada kalmadı gözüm
Möhtesine gelmediniz
Melek ile Gülsen kızım

Çadırının önü yazı
Koyuna da katmış kuzu
Analar da tatlı olur
Berk ağlıyor Gülsen kızı
Beşikte ağlayan bebekler gibi
Dağlara düştüm geyikler gibi
Beş sene oldu ben ağlıyorum
Ne derler koydum ne taşlar dibi

Gülmez fakir Yusuf gülmez
Derdine çare bulunmaz
Ağlaşmayın kuzularım
Ananız da gelmez

k maraş hava durumu 15 günlük

Akşam oldu sabah olmaz
Uykular gözüme girmez
On tane dul avrat alsam
Emiş’imin de yerini tutmaz

Vardım mezarın başına
Kurban olurum taşına
On doktor çare bulamadı
Ne diyeyim felek işine

Gider mezarda dururum
Arar da seni ben bulurum
Mevlâ’m etse beni kabul
Yerine de ben ölürüm

Aman Allah, aman Allah
Canımdan usandım billah
Kap yumadan ben usandım
Hey gurban olduğum Allah

Yüce dağdan ben de aştım
Vallaha tebdilim şaştı
Kızgın öğünler yemedim
Kuru ekmeğinen günlerim geçti

Irak deli gönlüm ırak
Getmeye de yolum yırak
Gurban olurum Emiş sana
Yusuf aralıkta kalık

Bakın Yusuf’un haline
Kimseler gelmez yanına
Gurban olurum Emiş sana
Kaldım gelinin eline