Fakı Kâhya Afşin’de oturuken, eşiyle birlikte geçim derdinden, Kabaağaç köyüne gelip çobanlık yapmaya başlar. Ancak burada da fakirlik yakalarını bırakmaz. Fakı Kâhya ve eşi çalışmak için Adana’ya giderler, orada çalışırlar yine yapamazlar ve Kabaağaç’a geri dönerler. Buradaki evlerini de sel basar. Devletin yaptırdığı Afet Evleri’ne yerleşen Fakı Kâhya, tam sıkıntılarından kurtuldu derken; mide rahatsızlığı sonucu 1998 yılında vefat eder. Fakı Kâhya’nın ölümü üzerine beş çocukla yalnız kalan eşi aşağıdaki ağıdı yakar:
Evimin direği öldü
Çocuklarım yetim kaldı
Şimdi burada olsaydı
Yetimin yüzü gülerdi
Kapımızın önü söğüt
Verseler de almam öğüt
Gınamayın a gomşular
Beş çocuk babasız galık