Sevim GÜLER
Kahverengi yaprak
Atınca kendini can havli ile toprağa
Anlarsın sonbaharın geldiğini
Sonbahar alır baharın tüm yeşilliğini
Çıplak dağlardan anlayamazsın müptelam
Baharın gelişini
Sevmeyen insandan da anlayamazsın
Sevdanın güzelliğini
Gülüşün gönlüme baharı getirirken
Gölgen gecemi aydınlatırken
Güneşimi almak niye?
Bırak dursun sular!
Güneş sarı sarı bakmasa da olur
Düz ovamın bereketi
Toprağımın sana ihtiyacı var