İCLÂL’İN AĞIDI ♣
Andırın’ın Gökomarlı köyünde yaşayan Münevver GÖK’ün İclâl adında bir kızı olur. Kenan Bey’in, Köleli köyüne öğretmen olarak tayini çıkar. İclâl, altı aylıkken ölür ve ve Köleli köyüne gömülür Kaynanası uzak olduğu için gelmeyince iyice üzülen acılı anne eve gelir ve kızına aşağıdıki ağıdı yakar:
Ben de Adanı’ya getmem
İclâl yanımda olmassa
Ayan olsun Fatma abla
Yirmiye ………………
Çiçek veriyim eline
Götür gater hep gülüne
Gayınbabam darılıyor
Sehep çıkamadım yavrum
Garalı yağlık başımda
Göz boncuu var döşünde
Ben bebeği gelin ettim
Daha bebek bir yaşında
Gayın babam darılıyor
Ağlıyamam sana bebek
Cennette şefaat eylesin
Bir ben dağal yedi göbek
Akar goca Cahan akar
İclâl’ım da bana bakar
Teneşire çıkartmışlar
Guzum burcu burcu kokar
Beleli başım beleli
Kiprik gaşında ulalı
Ne yatıyon a İclal’ım
Yattığın toprak Köleli
Yüksek evimin yapısı
Gılbıya doğru gapısı
Bitmez deme hatın dezzem
Biter o işin hepisi
Emine GÖK (Hodul Emine)