Dulkadiroğlu şahzadelerinden Ali Bey oğulları Bekir Bey ve Emin beyi Çanakkale Savaşlarında şehid vermişti. Bekir Bey evli ve henüz evladı doğmuşken cepheye gidip şehit olmuş, hanımı Seyyide Pempe Hanım dul kalmıştır. Dulkadiroğlu Alaybeyi Sipahi Ali Bey dul kalan gelinini töresi gereği evde olan küçük oğullarından hanedanın şahzadelerinden Derviş Bey’e nikâhlamış, böylelikle hanedan namusu kendi uhdelerinde kalmıştır. Bu asil Türk Milletinin eski töresidir. Derviş Bey yenge dediği kendinden yaşça büyük Seyyide Pembe Hanım’ın artık kocasıdır. Abisinin yadigarı yeğeni de kendine evlat olarak verilmiştir. Her iki emaneti de gözü gibi koruyup kollamaya yeminli olan Derviş Bey kendi seçip evleneceği bir hanım hayallerinden vazgeçmiş artık bu önemli emanetlere sahip olmaya çalışmaktadır. Bu uğurda nefsini dahi kontrol altına almak için güzelim sırma saçlarını kazıtıp sarığını saran Derviş Bey, aynı zamanda çok babayiğit ve yakışıklı bir beydir. Mazlum ve mahsun bir yüz ifadesine sahip olan Derviş Bey’in bal rengi gözleri olmakla birlikte ataları gibi kendi de ehl-i sünnet ve sağlam itikadlı bir müslümandır. Kendinden yaşça büyük bir hanımla evlendirilmiş olmasına ilişkin yakılan ağıt da şöyledir;
Dulkadir hanedanında ocak sönmez
Yiğitler kalkıp da ateşi durdurmaz
Kalkanı kılıcı alıp cenksiz durulmaz
Derviş Bey’im abin kapısına dönülmez
Kaşın, gözün ceddinden sürmeli
Sözün dilin ekmeğin kâsende sirkeli
Bala durup çiçekler Derviş Bey’im abisinde saklı
Kapında donup solmasın çiçeklerin.
Alaybeyim Ali Bey baban haşmetli
Gardaşın yuvasında halin elemli
Ahiret yurdunda sana cennet mükâfatı
Sesinde hüzün kederlenme Derviş Bey’im
Konağının önünden geçer Beylerim
El bağlayıpta selam eder gözlerim
Diyarı terkedip Maraş memlekete döner yüreğim
Namazdan sonra bakıpta el et bize Derviş Bey’im
İçtiğin bakır tasta cemalin
Yetimdir elin öpen ağlama gözlerim
Can ile çırpınıp baş sıvazlar şefkatin
Dertlenme cennetten göz kırpar Rabbi meleklerin
