Yöremiz düğünlerinde kına yakılırken söylenen ağıt
Kız anası kız babası
Başında mumlar yanası
İşte geldim gidiyorum
Hani bunun öz anası
Atladım çıktım eşiği
Sofrada koydum kaşığı
Büyük evin yakışığı
İşte geldim gidiyorum
Şu görünen ekin sandım
Ekin sandım pürçâmiş
Kız anadan ayrılması
Yalan dâal gerçeğimiş
Ana kızın çok muyudu
Bir kaz sana yük müyüdü
Kör olası emmilerim
Heç oğlunuz yok muyudu
Yengeler geldi oturdu
Kına çapıdım yırtıldı
İşte koyup gediyorum
Ana gelinin kurtuldu
Karşıya bostan ekenler
İçine hoyuk dikenler
Yabancıya geden gızın
Gözüne sürme çekenler
Baba ekinin bitti,
Gardaş ekmeğin arttı mı
İşte ben de gediyorum
El gızı kefin yetti mi
Orta direk orta direk
Gümbür gümbür oynar yürek
Büyük eve gelin gerek
Gız anam gınan kutlu olsun
Elimi yuduğum punar
Belimi verdiğim duvar
Dokuduğum cehiz çuval
İlaha soykama kala
Evimizin önü kavak
Dalın kırdım ufak ufak
İşte ben de gelin oldum
Elim kına yüzüm duvak
Sâamenim geldi duruyor
Kayıdımı görücüler
Gayrı umudum kesildi
Herhal beni vericiler
Develioğlu’nun inadı
Keklik kafese tünedi
Vermen beni Develi’ye
Elâlem sizi kınadı
Develioğlu burdan geçti
Kayseri’ye dükkân açtı
Vermen beni Develiye
Elâlem sizi kınadı
Develi’nin yükü şeker
Şeherden şehere çeker
Anası dul gendi bekâr
Vermen beni Develi’ye
Karşıda ekin yoldurur
Mendilini yel kaldırır
Yabancıya vermen kızı
Kaynana gelin öldürür