KURTULUŞ DESTANI KÜÇÜMSENEMEZ
Bazı kimseler diyor ki “Maraş’ın kurtuluşu çok abartılıyor. Sütçü İmam olayını bu kadar büyütmeyelim! Sütçü İmam ne yapmış? Sütçü İmam bir el ateş etmiş, bir Fransız askerini öldürmüş kaçmış. Kaçış o kaçış.”
Ama bir düşünün eğer o silah sıkılmasaydı. O Fransız askeri ve Ermeni işbirlikiçileri Müslüman Türk kadınına çarşının ortasında tecavüz edecekti. Ebediyyen kimsenin başı yerden kalkmayacaktı.
Bir Ermeni kızının isteği üzerine Maraş kalesinden bayrak indirildi. Eğer avukat Mehmet Ali Kısakürek o günün sabahında bildiri yayınlayıp olayın vahametini “Alem-i İslam’a” duyurmasaydı. Ulu camiden “Kalede bayrak yok. Bayrağı olmayan bir milletin cuma namazı kılması caiz değildir.” sözü haykırılmasaydı. O Fransız bayrağı belki de hiç inmemek üzere orada duracaktı.
Abdal Halil Ağa’nın “Bu din bahsidir, benim tokmağım din kardeşiminin bağrına çalmaz.” demeseydi minarelerimizde ezanlar okunmazdı.
Aşıklıoğlu Hüseyin “Maraş bize mezar olmadan düşmana gülizar olamaz.” demeseydi o Fransızlar buraları vatan yaparlardı.
Şeyh Sezai Efendinin Fransız komutanı karşısında yiğitçe baş kaldırısı olmasaydı düşmanın beli kırılmazdı. Buraları babalarının mülkü gibi kullanırlardı.
Maraş’a gelen işgal devletlerinin askerlerine bu ve benzeri tepkiler gösterilmeseydi Türkiye’den bir ses gelmeyebilirdi.
Bütün bu olaylar küçük görülemez. O günün şartlarında büyük bir tehlike ile karşı karşıya idik. Bugün de Türkiye Cumhuriyeti devleti için PKK kıymetsiz bir terör örgütüdür. Ancak arkasında yedi düvel var. O gün düşman Osmanlı devleti için çok büyük değildi. Ama yedi düvel birleşti. Her türlü entrikalar kuruldu. Evet bizi küçücük bir Anadolu toprağına sıkıştırdılar. Verilen mücadele çok büyük oldu. Durum küçümsenecek gibi değildir.
Bu kutlamaları yapmalıyız. O gün ecdadımız şehit olmasaydı bu günleri göremezdik. Kurtuluş kelimesi işgalden kurtuluşu ifade eder. Fransız neden Maraşa geldi. Neden İngiliz bu topraklara geldi: ”Ortadoğudaki petrolleri ele geçirmek için. Batı devleteleri bu projeyi uyguladı “Anadolu da kontrol altına alınmalıydı. O bakımdan bu bölgelere Fransız, İngiliz, İtalyan ve Yunan askerleri yerleştirdiler. Hesap; buralardan başkaldırı olursa durdurmaktı. Eğer karşılarında direniş gösterilmeseydi burada kalacaklardı. Belki biz Osmanlıdan sonra bir devlet kurduk ama, bu gün Ortadoğu kanayan bir yara olarak önümüzde duruyor. Tecavüzler, katliamlar, hesapsız ölümler yanı başımızda devam ediyor.
Düşman küçük değildi. Bugünde küçük değil.
Onun için ısrarla “12 Şubat Kurtuluş Bayramları “her sene daha zengin bir şekilde kutlanmalıdır. Kurtuluş ile ilgili filimler çekilmeli. Kitaplar defalarca basılmalı. Tüm öğrencilerimize okutulmalı. Gelecek nesillere Batı’nın bu terbiyesizliği anlatılmalıdır.
Şair diyor ki;
“BAYRAKLARI BAYRAK YAPAN ÜSTÜNDEKİ KANDIR
TOPRAK, EĞER UĞRUNDA ÖLEN VARSA
VATANDIR.“
