Lütfiye DEVECİ, Elbistan’ın Çiçek köyünde dünyaya gelir. Büyür, yetişkin bir kız olur. Olur olmasına da gönlünü öğretmen Halit’e kaptırır. Halit’le de evlenir. Lütfiye ne yazık ki çok genç yaşta yakalandığı verem hastalığına yenik düşer. O dönem, verem hastalığına düçar olanın pek kolay kurtulamadığı bir dönemdir. Lütfiye de bu hastalıktan kurtulamayacağını bilmektedir. Artık kan kusmaya başlamıştır. Öleceğine değil, sevdiği Halit’in gözünde kalması ona büyük acı vermektedir. Bu durumda kendi ağıdını kendi yaparak bizlere sesleniyor. Bakalım ne diyor:
Yüce dağ başında kandil olayım
Yârimin cebinde mendil olayım
Başını kambartıp derse girici
Taleben çok güccük yâr ben kalayım
Yüce dağ başında erikli bostan
Ağlayı ağlayı ayrıldım dosttan
Amanın uşaklar sılama yaslan
Sılama gurbette ağlar gezer
Lütfiye KARACA (DEVECİ)
