Yaktığın ocak söndü
Tütmez oldu tütünü
Sensiz gözyaşlarına
Bulandı bayram günü
Diz çöküp, el bağlasam
Ağlasam, hep ağlasam
Evine döner misin
Yalvarır yakarırsam
Gel ihya et evini
Öpeceğim elini
Böyle günde öperdin
Öpsene gözlerimi
Çok severdin, anamdın
Her cevrime yanandın
Hüsran dolu bahtıma
Oturup ağlayandın
Susuyor, susuyorsun
Sen konuş, oğlun sussun
Aczimin feryadına
Belki cevap bulursun
Ulaştım meskenine
Uğradık matemine
Fani ömürde düştük
Dünya cehennemine
Evet, artık bu yerde
Toprak bir kara perde
Kalanlar, uyanılmaz
Uykuyu beklemede
Bekleyiş ayrı mihnet
Alınacak emanet.
Şöyledir işte hayat
Ölümdedir adalet
Ahmet Cansız GÜLLÜ
