Alemdar kasabasında yaşayan Duman Mehmet’in karısı Döndü, Hacı ismindeki amcasının, liseye giden oğlu Mustafa ile başkasına gelin verdiği kızı Fadime’nin amansız bir hastalığa yakalanıp birer hafta ara ile hastalanıp ölmesi üzerine bu ağıdı yakmıştır:
Ah Fadime’m; ah Fadime’m
Acıların zor, Fadime’m
Bedel gabul olduysa
Mektepliyi sal Fadime’m
Hasta ah Fadime’m hasta
Mor beliği deste deste
Bedel gabul olmadıysa
Esme’yi veririm üste
Fadime’m bahçenin gülü
Mıstafa’m turnanın gülü
Emmileri küskünümüş
Beyini çağırsın Veli
Altın sarı fes gülgülü
Anan da seher bülbülü
Şu kışlanın mor sümbülü
Takın da gel ah Fadime’m
Hasta ah Fadime’m hasta
Su verirler altın tasta
Hayırlı olsun dememiş mi
Şu odayı yapan usta
Hazera gönlüm hazera
Altını çekin mezara
Fadime’m geze geliyor
Girerim pembe ızara
Altın sarı gelin sarı
Her çiçekten alır arı
Nasıl kıydın Kadir Mevlâ’m
Öksüz kaldı bunun yâri
Gışlada oyuna girmiş
Mor beliğin ucu gümüş
Arkadaşı Hacı Emiş
Guzum sırrın ona demiş
Hemi okur, hemi yazar
Dividi elinde gezer
Yekinse boyuna baksak
Vallaha, Türkmen’den güzel
Mustafa’m kağnı yaptırmış
Hacer mazıyı taktırmış
Deli imiş benim oğlum
Elleri bana baktırmış