-Dostum merhum Necati Soysal’ın aziz ruhuna-

Rüzgar, dağılan dalgalı saçlar, sevilen ses
Yollarda ışık yağmuru, ellerde avuçlar
Dünyam dileğim diz dize kan uykuda herkes
Bir gizli ibadet sevilen sevgili suçlar

Dal, dalga, çiçek, kuş ve böcek, başbaşa verdi
Renkler, uyuyan ay ve sular, sevdaya düştü
Fecrin uyanan hülyası ölmezliğe erdi
Bin bir emelin müjdesi gönlümle öpüştü

Çok sürmedi düşler, dudağından dünü sildi
Mendildeki nem kaç gecemin kalbine geçti
Aşksız ve ışıksız yaşayan Cansız, ezildi
Renkler ve ışıklar gülerek gölgemi içti

Babama Benzeyen Adam

Ahmet Cansız GÜLLÜ
24.10.1967 – Elbistan