Ahmet ÇITAK’ın çok samimi bir arkadaşının biricik evladı ölür. Ölen çocuğun babası orta mektepte okuyan bu genç yavrusuna Ahmet ÇITAK da bir ağıt yazmasını rica eder ve yazarsa hatıra olarak saklayacağını söyler. Ahmet ÇITAK da bu ağıdı çocuğun babasının ağzı ile yazarak verir:
Mihnet deryasının talibi oldum
İçine bir gemi düzdürdüm oğlum
Kaptan başıyıdım derine daldım
Fırtınada yanlış yüzdürdüm oğlum
Ferah gezeridim girdim şeleğe
Gözüm nuru uçtun gittin meleğe
Tehimde dolaşan kahpe feleğe
Gizli rahatımı sezdirdim oğlum
Kim eyler gönlümü yalınız kaldım
Şu mihnet-haneden payımı aldım
Gelin yok çalgısız düğünün çaldım
Mevtanı tabutta gezdirdim oğlum
Merhamet yok imiş zalim derdinde
Genç yaşında gözün kaldı ardında
Bir dokuz yüz otuz yedi mart’ında
Kabrini elimle kazdırdım oğlum
Orta mektep savdı seni yerinden
Ne etsem getmiyor sevdan serimden
Feryat figanımdan ah ü zarımdan
Maraş’ın halkını bezdirdim oğlum
Nakdi ömrüm cevherini düşürdüm
Bu hasretle yüreğimi pişirdim
Hangi yola gideceğim şaşırdım
Gönlümün kuşunu gezdirdim oğlum
Ağlar bacıların kanlı yaş eder
Bu matem içinde günüm yıl geçer
Göresi geldikçe mezara kaçar
Ananı evinden gezdirdim oğlum
Ahbapların geldi seni arıyor
Teğsirin koynumda saklı duruyor
Acısı tepemden sada veriyor
Ciğerim çalıya çızdırdım oğlum
Evler yıkan yakasız don geyince
Ateşli firkate girdim boyunca
Ağlayarak kabristana koyunca
Kefenin bağını çezdirdim oğlum
Küskün müsün yoksa güldüremedim
Çok minnet eyledim kaldıramadım
Her yanı arattım bulduramadım
Maraş’ın içini süzdürdüm oğlum
Azrail pençesi değdi kuşuma
Düş görsem yormazdım geldi başıma
Ellerimi vura vura döşüme
Bağrımın başını ezdirdim oğlum
Tifo illetinden düştün yatağa
Uçtu arı döndüm kuru peteğe
Rica minnet ettim Ahmet Çıtak’a
Derdimi deftere yazdırdım oğlum
Ahmet ÇITAK
