Nadırlı Kadir, askerde sıla hasretiyle kavrulur. Anasının yüzü gözünün önünden gitmez. Mektuplar bekler gelmez. Para bekler gelmez. Özlem deseniz o hiç bitmez. Alır eline kalemi şu ağıdı yakar:
Sabahleyin kalktım kantin kapalı
Çavuşlar geliyor eli zopalı
Önüne katmış körü topalı
Kardeş mektubumu salın acele
Sılaya ahım bir urgan
Üstüme örtün beylikten yorgan
Anne ben gelirsem kesin bir kurban
Kardeş mektubumu salın acele
Yüzbaşının atı tek tek basıyor
Bu hasretlik yüreğimi yakıyor
Çantanın bağı boynumu kesiyor
Kardeş mektubumu salın acele
Askerde verdiler on dakka m’ola
Yazdım mektubunu gönderdim yola
İsterim pederden göndermez para
Kardeş mektubumu salın acele