Afşin’e bağlı Hurman köyünde Cafer ve Güvel adında iki kardeş yaşar. Cafer yiğeni Şefik ile tarlada iş yaparken komşularıyla su yüzünden tartışma yaşanır. Şefik ile amcası Cafer hayatını kaybeder. Cafer, amcası Cafer’in kızı Kifayet ile nişanlanmıştır. Şefik vefat edince Kifayet’i Şefik’in kardeşi Mehmet’e alırlar. Mehmet kabul etmese de iki sene evli kalırlar. Mehmet: “Abim rüyalarıma giriyor!” diyerek Kifayet’ten ayrılır. Mehmet o rüyadan sonra artık kendinde değildir. Ve herkes ona deli gözüyle bakar. Annesi ise Şefik’in ardından şu ağıdı yakar:
Şefik oğlum ergen oğlum
Nişanlın ellere kaldı
Sen ölüp de çekip gittin
Söyle yarim kimlere kaldın
Kifayet’imi getirin karşıma
Ah neler geldi şu garip başıma
Kanlar karıştı gözyaşıma
Söyle yarim kimlere kaldın
Aman diyorum amanımı kesme
Kifayet’i alırım Mehmet’e
Bundan sonra karalar bağlarım
Kabul olsun Rabbim dualarım
Ah Nüthiyye’m topakların
Ellere kaldı yetimlerin
Ağlayarak kör oldu gözlerim
Kabul et Allah’ım yalvarmalarımı